Henk in Hamro Gaun, Nepal

En … heb jij wel eens in de stromende regen naar de zonsopkomst boven de Himalaya gekeken. Ik wel. Maar … ook ik heb de zon niet gezien
Straks meer hierover.

En … Ben jij ook wel eens door je kapper gemasseerd, of moet ik zeggen ben jij ook wel eens door je masseur geknipt. Ik wel, maar ook daarover straks meer

Vanuit Chitwan zijn we met een 8 persoons busje naar Pokhara gegaan. Een reis van 4 a 5 uur. In Pokhara kwamen we in “The Mountain House” een spiksplinternieuw Lodge/hotel. Prachtige kamers en een schitterende badkamer, althans voor Nepalese begrippen. Vorig jaar hebben Hennie en ik in het “oude” Mountain house – die er nog naast ligt – geslapen.

We zouden in Pokhara de volgende dag naar de zonsopkomst in Sarangkot gaan kijken. Daartoe moesten we om 4:45 op staan. Echter omdat het zwaarbewolkt was heeft onze gids (Bharat) ons niet gewekt. We zijn toen om ca 8 uur opgestaan en hebben die dag een waterval en een grot bezocht. We hadden geluk, want het was één of andere festivaldag, waardoor er veel mensen in mooie kleren de grot in gingen met offerschalen. Beneden in de grot (5 minuten lopen) staat een tempeltje van een Hindoe god, waar dan voor geofferd wordt. Verder waren er ook veel Sadoes in hun geel/oranje gewaden. Prachtig om te zien.
Vervolgens zijn we nog naar een Tibetaanse nederzetting (soort AZC) geweest, waar we vrouwen bezig hebben gezien met het weven van prachtige kleden.

De volgende dag zijn we om 5 uur opgestaan en – in de stromende regen – per busje naar Sarangkot gereden. Sarangkot ligt boven op een berg een heeft (als het mooi weer is 🙂 ) een prachtige zicht op de opkomende zon over de Himalaya. Maar zoals gezegd, de regen viel bij bakken naar beneden en de Nepalezen die daar waren keken ons dan ook raar aan dat wij toch naar boven gingen. We hebben in één van de restaurantjes daar ontbeten. Het weer werd iets beter en we zijn toen begonnen met een wandeling van 3 uur naar Naugahga. Dit was erg mooi, door een geweldig landschap. Gelukkig regende het niet meer, maar het uitzicht bleef toch beperkt.
Terug gekomen in Pokhara – via de bus vanuit Naugahga – hadden we de middag vrij om te doen wat we wilden. Een aantal van ons – waaronder ik – wilden graag naar een massage en anderen gingen naar Yoga. In Nepal komt het vrij veel voor dat een kapper ook een masseur is, zo ook die van mij. Nadat we met zijn vijven over de prijs hadden onderhandeld zijn we dus gemasseerd. Na een massage van ca een uur heeft mijn masseur, of toen mijn kapper me geknipt. Ik wou het (erg) kort hebben, dus de tondeuse er over. Ik kneep hem wel, want het was een elektrische tondeuse, maar in Nepal kan maar zo een powercut (stroom uitval) komen en stel je voor dat je dan net half geschoren/geknipt bent . Gelukkig ging het goed, maar terwijl ik bijna klaar was begon het enorm te regenen, waardoor de straten in kleine rivieren veranderden,daar moesten we toen op onze sandalen doorheen. Drijfnat zijn we dus geworden.

De 11e augustus zijn we vanuit Pokhara naar Kathmandu gegaan. Eerst naar het busstation, waar ca. 15 bussen klaar stonden. Telkens lastig gevallen door allerlei verkopers van broodjes, flessen water en kranten hebben toch onze bus gevonden en om 7:45 vertrokken we richting Kathmandu. Echter we moesten nog even door Pokhara om ca 10 passagiers op te halen die – dachten we – zich verslapen hadden. Toen deze bezig waren met het instappen, stapten ze opeens weer uit en gingen toch niet mee. Waarschijnlijk konden ze het niet eens worden over de prijs. Tja zo gaat dat dus in Nepal.
Na een rit van 7 uur – in een hobbelige bus – weer in het drukke en stinkende Kathmandu terug. Dit was het einde van de introductie en morgen, of voor enkele andere vrijwilligers overmorgen, gaan we naar onze werkplekken.
Zie hiervoor het volgende stuk op deze blog.

En …… heb jij wel eens geprobeerd om binnen 5 seconden op de rug van een hobbelende olifant je fototoestel in je rugzak te doen, je paraplu er uit te halen, de regenhoes om je rugzak doen en je paraplu op te zetten ????, en dit allemaal omdat het opeens heel hard gaat regenen! Wel ik wel, maar …. het is me niet gelukt in die 5 sec en dus alles nat.

We zijn nu enkele dagen in Chitwan, het nationale park van Nepal, waar o.a. de neushoorn (Rino) nog voor komt. Die hebben we dan ook – op de rug van de olifant – gezien. Verder ook verschillende soorten herten.
Het is hier redelijk goed weer, af en toe (meestal ‘s nachts) een buitje. Maar …. het is bloedheet. Het is nu 11 uur en het is al 40 + graden (in de schaduw).
Afgelopen nacht viel ook niet echt mee, ik ben de hele nacht aan het zwemmen geweest (in mijn eigen zweet), want het was ‘s nachts 30 gr op de kamer en de luchtvochtigheid is erg hooog.
Vanmiddag gaan we nog op jeep safari. Morgen gaan we naar Pokhara, de 2e stad van Nepal en woensdag terug naar Kathmandu en vervolgens naar de werkplekken.

De groep waar ik mee ben, totaal 7 man, is erg leuk en we doen eigenlijk alles met elkaar.

En nog wat foto’s

1 Ik op mijn kame (zonder stroom, met een noodlampje) op mijn laptop mijn dagboek bijwerken
2 Een slapende Nepalees in zijn Rexia gewoon op straat.
3 De andere vrijwilligers in een bootje in Chitwan.
4 Tijdens Nepaleese les, lekker in de buitenlucht.

Tot zover, see You later

Zo, we zijn hier in middels een paar dagen en YES, vandaag, dus na 6 dagen, is mijn koffer aangekomen. Gelukkig net op tijd, want morgenvroeg (5-8-10) gaan we voor een weekje op reis, maar daarover straks meer.

Tot op heden hebben we – ondanks dat het de natte tijd is – mooi weer en alleen ‘s avonds en/of ‘s nachts een bui, maar dan ook een echte bui.

De laatse dagen hebben we veel nepalese les en workshops over lesgeven in Nepal e.d. gehad. Ook kennismakingsronden behoren hierbij. Verder shoppen we veel in de toeristenwijk “Thamel”.

En …. heb je wel eens geprobeerd om zonder spiegel bij het licht van een klein noodpitje je harde lenzen uit te halen en schoon te maken. wel…. ik wel.

I.v.m. een grote storing in een elektriciteitcentrale (die nog vele dagen kan duren) wordt elke wijk (bij toerbeurt) 8 uur per dag van het elektriciteitsnet afgesloten. Moet je eens in Nederland proberen !!!. Maar hier zijn ze daar gewoon op voorbereid. Ze starten gewoon een noodgenerator die dan met een hoop kabaal ergens in de straat staat te draaien en waar je een klein lampje per hotelkamer op kunt laten branden. Gisteravond duurde dit dus de hele avond tot 2uur ‘s nachts. Ik kon er bijna niet van slapen zo’n herrie, maar dan maar oordopjes in (had ik gelukkig in mijn handbagage bij me)

Het is nu 22:15 en ik moet ons stamrestaurant (Gaia) uit, want ze gaan sluiten. Overigens kunnen ze hier gewoon koken en eten serveren zonder stroom, gewoon bij kaarslicht.

Morgenvroeg moeten we om 6 uur klaar staan en gaan we een weekje op stap naar Chitwan en Pokhara. Daarna gaat het echte werk beginnen. Ik weet niet of ik in de komende week deze blok kan updaten. Dan hoop ik ook weer foto’s.

Gr. Henk

Zo, de eerste dag hier in Nepal zit er op.
Het is hier toch wel redelijk weer, we hebben nog geen regen gehad en kunnen in ons T-shirtje tot ‘s avonds laat rondlopen.

Vandaag zijn me met de jeep met René naar Hamro Gaun geweest en hebben het eco dorpje bekeken, inclusief de boerderij en vijvers (no ja vijvers, …. kom ik nog welo ens op terug).
Maar dit is dus de plek waar ik kom te werken. René heeft me e.e.a. laten zien en er is nog genoeg te doen !!

Aan het einde van de middag hebben we Annouschka van het vliegvled gehaald en naar onze koffers gekeken. Nou dat was weer een circus om uberhaupt (door de douane !?) bij de afdeling waar ze zouden kunnen staan terecht te komen. Maar … het is uiteindelijk gelukt om binnen te komen. En toen, ja de bagage van Anabeth was er wel, maar die van mij dus niet(shit dus), morgen een nieuwe poging.

Vanavond met de hele groep (6 man tot nu toe) uit eten geweest. Lekker eten en drankjes er bij kost 2 a 4 Euro!!

Op de foto’s: 1 visvijver, 2 uitzicht vanuit jongenshuis, 3 bij de champignon kwekerij, 4 het hoofdgebouw, allemaal Hamro Gaun

later!

Zo, we – Annabeth, Leoniek en ik – zijn goed aangekomen in Kathmandu (Ktm).

Hoewel, de reis had wel wat voeten in aarde.
Ik had 30 kg bagage ipv de geoorloofde 20. Op internet ad ik ergens gelezen dat overgewicht ongeveer 5 Euro / kg zou kosten, dus dan zou ik 50 Euro bij moeten betalen. Maar …. het bleek 30 Euro / Kg te zijn, dus 300 Euro. Dat vond ik dus wel een beetje te veel.

Ik had o.a een laptop en een heggeschaar voor Hamro Gaun bij me. Die er eerst uit en nog wat spulletjes en zware spullen uit de koffer me spullen uit m’n rugzak wisselen (Je rugzak die als handbagege in vliegtuig mee in gaat wordt niet gewogen). Ik kwam toen op 21,5 kg uit en daar doen ze niet moeilijk over. Toen ik de koffer liet wegen en inboeken en vertelde dat ik er dus spullen voor een kindertehuis in Nepal uit had gehaald mocht ik er toch nog wel wat bij doen. Dus de laptop en heggeschaar en nog een beetje er gauw weer ingedaan en toen was het ruim 25 kg. Maar ze deed eeen oogje dicht en ik hoefde dus niet bij te betalen

De reis liep verder voorspoedig. In Dehli op de nieuwe terminal aangekomen. Tjonge wat een stuk mooier als die ouwe terminals. Ziet er geweldig uit.

In Ktm aangekomen bleek dat de bagage van Leoniek wel was aangekomen, maar die van Annabeth en mij dus niet. Na een heel gedoe is het genoteerd, maar – stom stom stom – geen formulier gevraagd. Bharat, die ons op kwam halen, heeft nog geprobeerd er één te krijgen, maar ook dat is niet gelukt. We hopen nu maar dat onze bagage vandaag aan komt.

Straks gaan we met René naar Sanku.

Tot zover, groetjes Henk