En … heb jij wel eens in de stromende regen naar de zonsopkomst boven de Himalaya gekeken. Ik wel. Maar … ook ik heb de zon niet gezien 
Straks meer hierover.
En … Ben jij ook wel eens door je kapper gemasseerd, of moet ik zeggen ben jij ook wel eens door je masseur geknipt. Ik wel, maar ook daarover straks meer 
Vanuit Chitwan zijn we met een 8 persoons busje naar Pokhara gegaan. Een reis van 4 a 5 uur. In Pokhara kwamen we in “The Mountain House” een spiksplinternieuw Lodge/hotel. Prachtige kamers en een schitterende badkamer, althans voor Nepalese begrippen. Vorig jaar hebben Hennie en ik in het “oude” Mountain house – die er nog naast ligt – geslapen.
We zouden in Pokhara de volgende dag naar de zonsopkomst in Sarangkot gaan kijken. Daartoe moesten we om 4:45 op staan. Echter omdat het zwaarbewolkt was heeft onze gids (Bharat) ons niet gewekt. We zijn toen om ca 8 uur opgestaan en hebben die dag een waterval en een grot bezocht. We hadden geluk, want het was één of andere festivaldag, waardoor er veel mensen in mooie kleren de grot in gingen met offerschalen. Beneden in de grot (5 minuten lopen) staat een tempeltje van een Hindoe god, waar dan voor geofferd wordt. Verder waren er ook veel Sadoes in hun geel/oranje gewaden. Prachtig om te zien.
Vervolgens zijn we nog naar een Tibetaanse nederzetting (soort AZC) geweest, waar we vrouwen bezig hebben gezien met het weven van prachtige kleden.
De volgende dag zijn we om 5 uur opgestaan en – in de stromende regen – per busje naar Sarangkot gereden. Sarangkot ligt boven op een berg een heeft (als het mooi weer is 🙂 ) een prachtige zicht op de opkomende zon over de Himalaya. Maar zoals gezegd, de regen viel bij bakken naar beneden en de Nepalezen die daar waren keken ons dan ook raar aan dat wij toch naar boven gingen. We hebben in één van de restaurantjes daar ontbeten. Het weer werd iets beter en we zijn toen begonnen met een wandeling van 3 uur naar Naugahga. Dit was erg mooi, door een geweldig landschap. Gelukkig regende het niet meer, maar het uitzicht bleef toch beperkt.
Terug gekomen in Pokhara – via de bus vanuit Naugahga – hadden we de middag vrij om te doen wat we wilden. Een aantal van ons – waaronder ik – wilden graag naar een massage en anderen gingen naar Yoga. In Nepal komt het vrij veel voor dat een kapper ook een masseur is, zo ook die van mij. Nadat we met zijn vijven over de prijs hadden onderhandeld zijn we dus gemasseerd. Na een massage van ca een uur heeft mijn masseur, of toen mijn kapper me geknipt. Ik wou het (erg) kort hebben, dus de tondeuse er over. Ik kneep hem wel, want het was een elektrische tondeuse, maar in Nepal kan maar zo een powercut (stroom uitval) komen en stel je voor dat je dan net half geschoren/geknipt bent 
. Gelukkig ging het goed, maar terwijl ik bijna klaar was begon het enorm te regenen, waardoor de straten in kleine rivieren veranderden,daar moesten we toen op onze sandalen doorheen. Drijfnat zijn we dus geworden.
 |
 |
De 11e augustus zijn we vanuit Pokhara naar Kathmandu gegaan. Eerst naar het busstation, waar ca. 15 bussen klaar stonden. Telkens lastig gevallen door allerlei verkopers van broodjes, flessen water en kranten hebben toch onze bus gevonden en om 7:45 vertrokken we richting Kathmandu. Echter we moesten nog even door Pokhara om ca 10 passagiers op te halen die – dachten we – zich verslapen hadden. Toen deze bezig waren met het instappen, stapten ze opeens weer uit en gingen toch niet mee. Waarschijnlijk konden ze het niet eens worden over de prijs. Tja zo gaat dat dus in Nepal.
Na een rit van 7 uur – in een hobbelige bus – weer in het drukke en stinkende Kathmandu terug. Dit was het einde van de introductie en morgen, of voor enkele andere vrijwilligers overmorgen, gaan we naar onze werkplekken.
Zie hiervoor het volgende stuk op deze blog.
